Przejdź do treści

Świadczenie wspierające

Od 1 stycznia 2024 w życie wchodzi ustawa o świadczeniu wspierającym. Jest ona kierowana bezpośrednio do rąk osób niepełnosprawnych od ukończenia przez nich 18 roku życia.

Świadczenie wspierające będzie przysługiwało osobom niepełnosprawnym, które uzyskają ocenę ustalającą poziom potrzeby wsparcia na poziomie co najmniej: 70 punktów oraz 1 punktu w przypadku dzieci do lat 3.

Oceny poziomu potrzeb wsparcia dla osoby niepełnosprawnej będzie dokonywał specjalny zespół do tego powołany i przygotowany w wyznaczonym do tego celu punkcie lub w domu osoby niepełnosprawnej. Jego zadaniem będzie ustalenie niezbędnego zakresu wsparcia dla osoby niepełnosprawnej tak, aby była ona w stanie utrzymać swoją niezależność z powodu swojej niepełnosprawności fizycznej, psychicznej czy intelektualnej oraz będzie ustalał czy potrzebne jest wsparcie jednej lub więcej osób, aby wspomóc jej funkcjonowanie.

Przy ustalaniu potrzeby wsparcia w formie punktów pod uwagę będzie brana m.in. zdolność danej osoby do samodzielnego wykonywania określonych czynności lub zadań związanych z codziennym funkcjonowaniem, jej wiek na podstawie obserwacji, wywiadu bezpośredniego oraz oceny funkcjonowania osoby ubiegającej się o to wsparcie.

Dla ustalenia poziomu potrzeb wsparcia, wydawane będzie odrębne orzeczenie komisji, na wynik którego będzie można w razie wątpliwości składać zastrzeżenia lub kierować do Sądu.

Wniosek o ustalenie prawa do świadczenia wspierającego należy złożyć w miesiącu, w którym decyzja ustalająca poziom potrzeby wsparcia stała się ostateczna.

Wnioski do ZUS składa się wyłącznie w formie elektronicznej.

Jeżeli osoba z niepełnosprawnością złoży wniosek w ciągu trzech miesięcy od dnia ukończenia przez nią 18 roku życia, prawo do świadczenia wspierającego zostanie ustalone od miesiąca osiągnięcia pełnoletności.

Świadczenie wspierające jest niezależne ani od dochodów ani od wieku osoby niepełnosprawnej. Nie ma również znaczenia kiedy powstała niepełnosprawność.

Świadczenie wspierające przysługiwać będzie w wysokości od 50% do 220% renty socjalnej – w zależności od ustalonego przez komisję poziomu potrzeby wsparcia. Kwota świadczenia jest powiązana z wysokością renty socjalnej która obecnie wynosi 1588.44 zł brutto miesięcznie.

Najniższa wysokość świadczenia zgodnie z aktualną wysokością renty socjalnej wyniesie od 635 zł miesięcznie do nawet 3495 zł.

40% renty socjalnej otrzyma się w przypadku ustalenia poziomu wsparcia od 70 -74 punktów.

60% renty socjalne otrzyma się w przypadku ustalenia poziomu wsparcia od 75 –79 punktów.

80% renty socjalnej otrzyma się w przypadku ustalenia poziomu wsparcia od 80 – 84 punktów.

120% renty socjalnej otrzyma się w przypadku ustalenia poziomu wsparcia od 85- 89 punktów.

220% renty socjalnej otrzyma się w przypadku ustalenia poziomu wsparcia od 95 -100 punktów.

Ponieważ świadczenie wspierające przysługuje bezpośrednio osobie z niepełnosprawnością, to aktywność zawodowa opiekunów nie ma znaczenia. W związku z tym, jeżeli do tej pory opiekujący się niepełnosprawnym matka lub ojciec nie będą mogli podjąć pracy ze względu na konieczność wsparcia osoby pobierającej świadczenie wspierające, będą mieli opłacane składki na ubezpieczenie emerytalno-rentowe oraz zdrowotne bez żadnego ograniczenia czasowego.

Świadczenie wspierające nie będzie przysługiwało, jeżeli osoba, która miała ustalone prawo do świadczenia wspierającego została umieszczona:

  • w Domu Pomocy Społecznej,
  • w Zakładzie Opiekuńczo–Leczniczym lub Pielęgnacyjno–Opiekuńczym,
  • w placówce, która zapewnia całodobową opiekę dla osób przewlekle chorych i niepełnosprawnych,
  • w Zakładzie Karnym czy Areszcie Śledczym.
Skip to content